پرونده رمان

این آدم‌ها جایشان خالی بود در رمان‌ها، در شخصیت های مرکزی و اصلی و در زاویه دیدها. ما اینجا از این لحاظ با یک کار نویی طرف هستیم. یعنی با یک دیدگاه انتقادی حتی به ارزش‌های حاکم بر ایران انقلابی که از شخصیت اصلی بر می‌آید و گرفتار شده به خاطر این حوادث؛ یعنی همین وضعیت یکی دو سالة بعد از انقلاب این ف...

من به‌عنوان یک زن اما، احساس کردم نویسنده به زن احترام می‌گذارد و مرد‌هایی را می‌ستاید که محبت نثار زن می‌کنند، به زنان اجازه می‌دهند نظرشان را بگویند و می‌دانند دنیایی که زن در آن جایی نداشته باشد خالی از ظرافت و محبت و شجاعت است. نویسنده در جای‌جای قصه‌اش، ظلم‌های روا شده در حق زنان را به بهانه‌ها...

عبارت کلیدیِ «گذشت زمان انسان‌ها را واقعی‌تر می‌کند» که چندین بار در سیر روایت تکرار شده، اشاره‌ای مهم به زمانمندی انسان است. انسان با انتخاب‌هایش در طول زندگی امکانات بیشتری از خود را ظاهر می‌کند و"چگونه بودگی" خویش را هرروز بیش‌تر از روز قبل مصرح می‌کند؛ درست همچون یعقوب که پ...

پانزدهمین دوره پویش مطالعاتی روشنا با محوریت کتاب «پس از بیست سال» نوشته سلمان کدیور آغاز شد.

درخت بی‌عار آن‌قدر ظرفیت داشت که با توصیف ویژگی‌های آن دیگر نیاز نداشتم که با مخاطبانم مستقیم حرف بزنم. بی‌عار مانع از شعار دادن در قصه شد. چون به تنهایی بار همه چیز را در داستان به دوش می‌کشید.

فکر می‌کنم آن‌چه بیش از هرچیز، حق وضعیت بی‌عاری را ادا می‌کند، این است که بگوییم نویسنده با تمام وجود برای رمانش «زحمت کشیده». او از سر کلمات، بی‌ملاحظه نگذشته و جغرافیای رمانش را سرسری انتخاب نکرده است. اشارات متعدد به رفتارهای خرافی برخی از جنوبیان و تقابل آن‌ها با آموزه‌های لطیف دین ا...

رمان با صحنه گریز بهار از دست مردی آغاز می‌شود، از همان ابتدای اثر ما را با ناامنی که شخصیت دچار آن است درگیر می‌کند. روبرویی این شخصیت با این عدم امنیت را می‌توان در وجوه دیگر رمان دید. در واقع شخصیت هرگز آن گوشه امن، یا آن وادی که در آن احساس راحتی کند را نمی‌بیند. خانه برای او اگرچه جایی برای است...

مینو رضایی- به نقل از روزنامۀ وطن امروز‌: یادداشت خانم مینو رضایی بر دو کتاب از تازه‌های انتشارات شهرستان ادب را با هم می‌خوانیم: ایرانشهر، محمدحسن شهسواری، شهرستان ادب «... یاد ده روز پیش افتاد و گریه‌های استوار رکنی در جزیرۀ مینو. 30 نفر از نیروهایش به فرماندهی استوار رکنی در جزیر...

گاهی ما گمان می‌کنیم در روشنایی به‌سر می‌بریم ولی همان روشنایی هم حجابی است پیش روی ما و مانع از درست دیدن ما می‌شود به همین خاطر شاید یونس داستان «به نام یونس» از روشنایی مسیر خود را آغاز کرده باشد ولی در تاریکی چاه و شب به روشنایی حقیقی می‌رسد و از دل تاریکی به نور اصلی راه خود را پیدا...

ما به تعداد روزهایی که زیست کردیم و به تعداد روزهای که زندگی نکردیم، جملۀ «تاریخ تکرار می‌شود» را شنیده‌ایم. آن‌قدر این جمله را شنیده‌ایم که دیگر در برابرش سِر شده‌ایم و معمولاً پس از شنیدنش هیچ واکنشی نشان نمی‌دهیم؛ مثل اینکه بشنویم آب بی‌رنگ است، خورشید در آسمان است و... ؛ اما همین جمل...