فکر می‌کنم آن‌چه بیش از هرچیز، حق وضعیت بی‌عاری را ادا می‌کند، این است که بگوییم نویسنده با تمام وجود برای رمانش «زحمت کشیده». او از سر کلمات، بی‌ملاحظه نگذشته و جغرافیای رمانش را سرسری انتخاب نکرده است. اشارات متعدد به رفتارهای خرافی برخ...

رمان با صحنه گریز بهار از دست مردی آغاز می‌شود، از همان ابتدای اثر ما را با ناامنی که شخصیت دچار آن است درگیر می‌کند. روبرویی این شخصیت با این عدم امنیت را می‌توان در وجوه دیگر رمان دید. در واقع شخصیت هرگز آن گوشه امن، یا آن وادی که در آن احساس راحتی...

مینو رضایی- به نقل از روزنامۀ وطن امروز‌: یادداشت خانم مینو رضایی بر دو کتاب از تازه‌های انتشارات شهرستان ادب را با هم می‌خوانیم: ایرانشهر، محمدحسن شهسواری، شهرستان ادب «... یاد ده روز پیش افتاد و گریه‌های استوار رکنی در جزیرۀ مینو. ...

گاهی ما گمان می‌کنیم در روشنایی به‌سر می‌بریم ولی همان روشنایی هم حجابی است پیش روی ما و مانع از درست دیدن ما می‌شود به همین خاطر شاید یونس داستان «به نام یونس» از روشنایی مسیر خود را آغاز کرده باشد ولی در تاریکی چاه و شب به روشنایی حقیقی...

ما به تعداد روزهایی که زیست کردیم و به تعداد روزهای که زندگی نکردیم، جملۀ «تاریخ تکرار می‌شود» را شنیده‌ایم. آن‌قدر این جمله را شنیده‌ایم که دیگر در برابرش سِر شده‌ایم و معمولاً پس از شنیدنش هیچ واکنشی نشان نمی‌دهیم؛ مثل اینکه بشنویم آب ب...

من بارها صحنۀ انتقام زن‌های مالامال از حسادت را دیده‌ام، آن هم مدرن‌ترین و مؤدبانه‌ترین شکل آن! حکایت ‌هاله در رمان «رؤیای فالاچی» هم از همین‌جا آغاز می‌شود؛ دانشجوی مستعدی که محبوب دو طیف مقابل، از اساتید مطرح دانشکدۀ علوم ارتباطات است و...

مهدی طهماسبی- اگر دچار بحران معرفت¬شناختی در درک شرایط محیط شویم، تا زمانی که نتوانیم آن را درست هضم کنیم و روایتی درست از واقعیت پیدا کنیم، یا نادان و یا خل و چل دیده می¬شویم. اما موضوع به همین¬جا ختم نمی¬شود. اگر روایتی که برای درک ...

سؤالی که پس از خوانش «پس از بیست سال» برای هر منتقدی ایجاد میشود، آن است که نویسنده در مواجهه با امر خطیر توصیف علی، چه کرده است؟ او چگونه علی را بدون ایجاد خللی در شخصیت بزرگش، در بند کوچک داستان جای داده و از جذابیت داستان نیز نکاسته؟ پ...

زارع با نام‌بردن شخصیت‌های فعال و تعیین‌کنندۀ این رمان، به معرفی و ذکر توضیحاتی دربارۀ آنان پرداخت و پس ازآن به جاگذاری این شخصیت‌ها در هفت‌طبقۀ مورد بحث روی آورد. بخش قابل‌توجهی از صحبت‌های این منتقد به این طبقه‌بندی اختصاص پیدا کرد.

هیئت داوران کتاب «پس از بیست سال» نوشته سلمان کدیور را بابت «کوشش موثر در زمینه دراماتیک کردن تاریخ و وقایع دینی و هویتی»، شایسته تحسین دانستند و پیشنهاد تجلیل از این نویسنده و اثر ادبی او را به دبیرخانه جایزه جلال ارائه دادند...